De uitgeleide
3 reactiesEen mooi ritueel in ons verpleeghuis is het uitgeleide doen van een overleden bewoner. De zorgmedewerkers en soms ook de medebewoners vormen dan een haag bij de uitgang. Na de uitvaartmedewerker volgt de kist en daarachter de familie. De stoet houdt even stil in de haag, iedereen is verzonken in zijn eigen gedachten, maar tegelijkertijd is er een groot gevoel van verbondenheid. Soms volgt er nog een dankwoord vanuit de familie of leest de zorgmedewerker een gedicht voor. Daarna vertrekt onze bewoner definitief naar een andere plek en gaan we als zorgmedewerkers weer over tot de orde van de dag.
Het geheel duurt maar een paar minuten, maar maakt op mij als arts altijd een diepe indruk. Het lukt me dan eventjes niet om professionele afstand te bewaren, alle emoties komen binnen. Mijn rol is op dat moment ook wat verwarrend: sta ik daar als arts of vooral als medemens?
Ik voel het intense verdriet van de familie, ik voel de liefde van de zorg voor de bewoner en ik denk aan het leven van deze unieke persoon dat voorbij is. Ik kijk rond en zie emoties bij de medebewoners, die bijvoorbeeld een maatje verloren zijn en binnen korte tijd weer zullen moeten wennen aan een nieuwe medebewoner. Ze worden bovendien met de neus op de feiten gedrukt: ze zijn allemaal mensen van de dag. Ik denk ‘wie zal de volgende zijn?’ en vraag me af of zij dezelfde gedachte hebben.
Ik denk ‘wie zal de volgende zijn?’ en vraag me af of zij dezelfde gedachte hebben
Ondanks dat het me zo raakt (of juist daarom?) probeer ik bij de uitgeleide te zijn als ik op locatie ben. Het is het laatste wat ik voor de patiënt en zijn familie kan doen en het zorgt voor verbinding met de zorgmedewerkers, wat de samenwerking ten goede komt. Maar bovenal maakt het me trots op het verpleeghuis, waar we altijd gezamenlijk streven naar huiselijkheid en veiligheid én de mens achter de patiënt zo goed mogelijk leren kennen zodat we optimale palliatieve zorg kunnen bieden.
De uitgeleide is een waardevolle vorm van nazorg binnen de palliatieve zorg en een voorbeeld van hoe mooi het werk in het verpleeghuis is.
auteur
Liesbeth Dijkstra, specialist ouderengeneeskunde bij Zorgspectrum in Vianen en kaderarts palliatieve zorg
B.H. Kooistra
Spec Ouderengeneeskunde , Almere
Dank, ook bij ons een mooie traditie intussen.
Ik ga dit stukje in huis delen met onze zorgmedewerkers. Zo goed opgeschreven.
K. Bakhuis
SO, Purmerend
Ook bij ons in de verpleeghuizen een zeer waardevolle traditie. Heel herkenbaar verhaal.
[Reactie gewijzigd door Bakhuis, Karlijn op 02-03-2024 22:05]
P.J. Mitra
arts en jurist gezondheidsrecht, onafhankelijk medisch adviseur ArtsTotaal, Schaijk
Prachtige traditie vanuit mensen met hart voor de zorg, mooi omschreven.